Odnośnie teledysku... Choć na początku taka "bajkowa" kraina nie pasuje do klimatu zespołu i piosenki to ten kawałek z paleniem anioła żywcem na oczach publiki już pasuje całkiem dobrze i odniosłem wrażenie że gdzieś to już widziałem

_________________
"...energized by all the pleasure and pain
boy you got that something
that burns a spark to a flame..."

Leonel od kiedy słuchasz NW?

_________________
Mówiłem im dlaczego nie podpalić meczetu, narodowe kościoły tych islamskich i hinduskich idiotów, czemu nie zamiast podpalać i niszczyć stare norweskie rękodzieło. Mogli zamiast tego wybrać meczety, z ludźmi w środku!.

Boję się takich podchwytliwych pytań Od 3,5 roku. Teraz czekam na odpowiedź w stylu "No to nie wiesz co to NW"

Nie mogę tak powiedzieć bo sam słucham nw 2,5 roku Tylko zdziwiło mnie że piszesz że ten album jest 10x lepszy od poprzednich i myślałem że dopiero zaczynasz poznawać nightwisha

_________________
Mówiłem im dlaczego nie podpalić meczetu, narodowe kościoły tych islamskich i hinduskich idiotów, czemu nie zamiast podpalać i niszczyć stare norweskie rękodzieło. Mogli zamiast tego wybrać meczety, z ludźmi w środku!.

Takie pytanie zatem, co to znaczy lepszy? Przecież to chyba też zalezy od gustu. Jeśli komuś podoba się wielki rozmach utworów, orkiestra, chóry, a tego nie znajdzie na pierwszej czy drugiej płycie to wiadomo, że dla niego Once czy pewnie DPP będzie znacznie LEPSZY. To samo działa w drugą stronę. Jeden fakt jest niezaprzeczalny, muzyka Nightwisha tak naprawdę ciągle się zmienia i naprawdę cięzko ze sobą porównywać bajkowość Oceanborn to "potęznego" Once. A tak od siebie to OB kocham, a Once ... też kocham. Offtop się robi, więc w temacie mogę jedynie dodać że w "Amaranth" wyczuwam trochę jednego i drugiego.

_________________
"This Is Who I Am, Escapist, Paradise Seeker"

Dobrze mówi
Zalezy od gustu i co kto lubi. Jeden będzie uwielbiał AFF a drugi Wishmaster.. Nie ma reguły. fakt, że trzeba przesłuchac wszystkie albumy by mniej więcej okreslić dla siebie i doradzić innym jaki album Tobie wydaje się "dobry" bądź najlepszy Według mnie każdy album jest dobry ponieważ wnosi ze sobą coś innego za każdym razem

_________________

Pisanie też, ze dawny NW to był siaki i owaki, był prawdziwy itd, jest dla mnie kompletnie bez sensu. Inny wymiar nakładów finansowych, inny wiek Tuomka, inne możliwości. To co wtedy stworzyli było piękne i na miarę ich tamtych możliwości. Jeśli natomiast wierzyć panu T. to dopiero to co nagrywa od Once daje mu pełnie szczęście, bo ma te własnie chóry i orkiestre. To wszystko jest dla mnie niedookreślenia, jak sama muzyka NW w tym i Amaranth. Prosty, chwytliwy refren, piękne wejście orkiestry i chóru, czasem wysoki wokal. Klip osadzony w realiach dalekich od dziesiejszych(nam znanych). Mix wszystkiego.

_________________
"This Is Who I Am, Escapist, Paradise Seeker"

OK, fajna dyskusja się nam zrobiła.
To teraz ja się wypowiem. A wypowiem się tak: piosenka się okazuje być dosyć przęciętną pod względem wykonania. Czuć, że to singiel. Nieskomplikowana zwrotka, nieskomplikowany refren, formuła "wstęp-zwrotka-refren-zwrotka-refren-cośwśrodku-spotęgowanyrefren-koniec" (ufff ) znana z milionów utworów każdego gatunku muzyki. Większość partii instrumentalnych jest dosyć prosta (choć Jukka całkiem fajnie wymiata niektóre przejścia). Ale, żeby się nie okazało, że to katastrofa, trzęsienie ziemi, brak talentu twórczego i tak dalej, parę słów in plus: tak jak wcześniej napisał sun, niepotrzebne są wcale niezwykle rozbudowane partie instrumentalne itp. by utwór miał swój klimat. W "Amaranth" czuć po prostu Nightwisha. Słychać, że kompozytor tego utworu dał życie zarówno "Angels Fall First", jak też "Once". Czuć jednocześnie powiew świeżości w postaci wokalu Anety (nie żebym porównywał wokal Tarji do morowego powietrza ). Tak więc, all in all, nie oceniam tego utworu źle - to singiel, co zresztą czuć, ale trzyma ten klimat, którego przede wszystkim oczekuję od muzyki NW. Podobnie było w końcu z "Nemo", które nawiasem mówiąc, jest podobne do "Amaranth". A i "Nemo" nie uważam za złą kompozycję.

A teraz teledysk. Będę szybko pisał, bo mi zaraz ważny autobus ucieknie. Fajnie przedstawiony zespół, nie mam nic do ubioru, scenografii, tylko Annette się nie ten tego porusza. Nie stoi jak posąg (vide Tarja), ale te gesty, uśmieszki, dygi w rytm muzyki to jeszcze nie to, czego bym chciał. Ale źle nie jest. Do "scenografii fabularnej" nic nie mam (lubię "Pana Tadeusza" ), IMO pasuje do muzyki, jak też do fabuły. Fabuły, która jest dosyć skromnie, ale przyjemnie dla oka przedstawiona. Może trochę wyeksploatowany pomysł z aniołem, ale dobre pomysły należy wykorzystywać. Koniec końców, teledysk jest całkiem niezły.
Cholera, chyba się spóźniłem na ten autobus.

_________________
If I found the hidden fountain
Drank the wisdom from its deep
Would I have the time to save me
Would I have them both to keep

No i spóźnił się na autobus Jest sporo prawdy w tym co napisałeś Nie jesteś ani za ani przeciw O to chodzi - to jest singiel!

_________________

No właśnie. Nie każdy tak potrafi. A znam takich co to wielcy fani, a widzą tylko minusy. No to jaki fan? Chyba do pewnego momentu, a potem zwyczajnie opuszcza swój zespół. Dziwne, przykre. Sa jeszcze normalne ludziska.

_________________
"This Is Who I Am, Escapist, Paradise Seeker"

No wg. mnie jest to fan obiektywny. Nie mówię o jechaniu na cały zespół, Anette i ogólnie wszystko co się da, ale wytknięcie wad i powiedzenie, że taka, a inna piosenka mu nie podchodzi jest normalne. Uważam się z fana, ale myślę, że to co pokazali w Amatanth zmierza w niebezpiecznym tempie do popu. Po co na siłę wyszukiwać najmniejszych zalet? Nie przeszkadza mi to jednak w lubieniu pozostałych piosenek no i zespołu jako takiego.

Powinienem podkreślić TYLKO. Są własnie takie osoby. Wiem co to jest fan i on musi być obiektywny, bo fan nieobiektywny to albo antyfan, albo fanatyk. Piałem o fanach, którzy stali się antyfanami wszystkiego nowego. I bede ciagle powatarzać, ze NW się skończyło.

_________________
"This Is Who I Am, Escapist, Paradise Seeker"

Nie, nie wyszukiwać najmniejszych zalet. To najnormalniejsze w świecie, że można nie dostrzec jakiegoś aspektu, który został przyuważony przez kogoś innego. A obiektywizm jest moim zdaniem ważny w ocenie przez fana. Tak ja napisał Cela, subiektywizm sprowadza się do dwóch alternatyw: albo bezgranicznie kocham albo nienawidzę. Obiektywizm pozwala spojrzeć nieco luźniej, swobodniej i sprawiedliwie wziąć pod uwagę wszystkie cechy. Myśle poza tym, że fan powinien cechować pewną (nie za dużą, oczywiście) dawką tolerancji. Bo cóż to za fanostwo (fanobycie? fanistycyzm? cholera... ) - "ale fajnie oni grają", a zaraz potem "te dwie piosenki mi się nie podobają, ale ten zespół jest do dupy"? Takie zjawisko jest najpowszechniejsze w grupie wielbicieli muzyki baaardzo popowej.

A tak nawiasem mówiąc to jednak dobiegłem na przystanek przed czasem. Ale blisko było.

_________________
If I found the hidden fountain
Drank the wisdom from its deep
Would I have the time to save me
Would I have them both to keep

Mi się Amaranth podoba, łatwo wpada w ucho, weselsze niż większość utworów Nightwish. Mam tylko jedno pytanie - czy ten ktoś, kto śpiewa w Reach (demo Amarantha) to Marco?

Pinestump

Tak to jest Marco
Weselsze? Emmmm czy utwory powinny być weselsze?

_________________