Jak wiadomo odbyły się w ogóle trzy koncerty z cyklu tych ukrytych występów, że niby cover bady
ja byłem na sushi band w Hamburgu, skopiuje tutaj swoją relację, może kogoś zainteresuje.
"Ojej, to się narobiło
rzutem na taśmę i całkiem przypadkiem Nightwish zafundował mi naprawdę miły koniec wakacji
Miło - tym bardziej, że wszystko odbyło się na tyle szybko, że ani to nie zdążyłem się (z)niecierpliwić, ani zdobyć na chwilę refleksji, że to może jednak przesada i głupota taki wyjazd
Tak czy tak wyprawa do Hamburga udała się świetnie! Na pewno dopisało szczęście, ale też sprawna organizacja (OGROMNE dzięki i buziak dla Incognito za smsowo, telefoniczno, mailowe pilotowanie przedsięwzięcia
) i towarzystwo (no cóż, nie każdy w dwa dni decyduje się na taki wyjazd, hehe, także miło było Elleth
) Jak się okazało - również sam Hamburg to bardzo fajne miasto, jak się okazało - szczęście mi jeszcze trochę sprzyja (pogonie za autokarem itp
) no ale do rzeczy, i kwestie koncertowe bo to najważniejsze
A więc po pierwsze „ojej”, niemiecka punktualność! Informacja na bilecie: otwarcie bram – 19, koncert – 20. Praktyka: otwarcie bram: 19:05, koncert: 20:15
No pogratulować! Pamiętam jak w Żylinie staliśmy dobre dwie godziny przed drzwiami hali, a potem kolejne 4 aż się ustawią na scenie. Inna była też kultura stania, bo nikt się nawet nie pchał
kiedy sobie wyskoczyłem w czasie kolejkowania za klub w celu małego wywiadu terenowego, po powrocie zostałem wpuszczony na swoje miejsce itd. [A warto było, bo efektem tego jest mój nowy avatarek
I kolejne punkty na konto Anette
] Tymczasem w środku klubu niewiele gorzej, calutka scena stała już przygotowana, sprzęt rozstawiony, dostrojony… Kwestia rozniesienia wina dla Tuomasa, piwa dla Emppu, śliwowicy dla Marco no i wody dla Anette
Czas akuratny żeby „ustawić” się pod barierką (bo „zdobyciem” tego bym nie nazwał, to tak jakby hmm „zdobyciem” nazwać podrapanie się po nosie… ale pamiętajcie, to Niemcy
) Flaga Polsko-Fińska rozwieszona, w tle muzyczka żeby się te 15 minut nie dłużyło (jakaś apocalyptica, miło), obsługa się krząta po scenie, rozklejanie setlist… Czas na drugie „ojej”, czyli niesamowite przeżycie wyjścia do toalety 5 minut przed startem, spod barierki, i _bezproblemowy_ powrót na swoje miejsce
ale przypominam, to nadal te same Niemcy
ojej
Na scenę wszedł pan, mówił długo i namiętnie, a powiedział (z tego co załapaliśmy z Elleth) że jest mu przykro, Sushi Patrol nie dojechał, więc powitajmy Nightwish
Weszło intro, dużo dymu, i po kolei zespół
Miła chwila nie powiem
Zaczęli od Bye, bye beautiful… i Anette zachwyciła, bo zwrotki w BBB bardzo mi się podobają a na żywo tym bardziej. Aha, bo w ogóle to było zajebiście słuchać, „ojej” nr 3
nagłośnienie naprawdę świetnie od pierwszych sekund! Więc wokal mogę oceniać dokładnie.
Dalej Cadence Of Her Last Breath, i to moment w którym można poznać charakterystyczną dla większości kolejnych piosenek manierę Annete, o której już gdzieś pisałem. Jak dla mnie jest uzależniająca, i bardzo mi się spodobała… (ten sposób na kończenie wyciąganych dźwięków… do posłuchania na nagraniach youtube…)
No i teraz co mogę powiedzieć właśnie o wokalu Anette… kolejną piosenką było dark chest (bez tego wejścia znanego z trasy once, bez „once, i had a dream, and his is it…”) i tutaj zaczął pokutować fakt, że chyba nie zdawałem sobie sprawy że to już nie NW z Tarją
Takie dziwne uczucie, cholera – a gdzie jest Ten sopran, gdzie nasza Tarja? Powiem jednak szczerze, dosyć szybko mi przeszło to porównywanie… Ostatecznie jasne się stało że opera metal is over, i równocześnie zdałem sobie sprawę: można i bez tego, jest równie dobrze!
To oczywiste, że Anette nie zaśpiewa tak samo „momentów” w SS, czy też w Slaying, ALE! Mówcie co chcecie, ona śpiewa naprawdę świetnie, bezbłędnie i z łatwością, lekkością, a do tego naprawdę wczuwając się i interpretując. Mnie swoim wokalem/zachowaniem scenicznym przekonała, chociaż jak mówię, miałem to takie „coś” w głowie – „no dobra, cover band zagrał, teraz chcemy Tarji z chłopakami”
Heh, pewnie każdy tak będzie miał, bo wiadomo odszedł nam nie byle kto…
I tak Anette w nowych utworach takich jak genialna koncertowo (hit!) Sahara, czy Poet and the Pendulum (gdzie śpiewała też partie chłopca, te z dalszych części utworu) albo odrobinę zmieniony Amaranth (który zaśpiewała 100 razy lepiej niż na płycie) sprawdziła się genialnie! W Evie prawie się popłakała jak tak na nią sobie spoglądałem (w ogóle przed tym kawałkiem znów wyszedł pan, zaprosił na scenę innego pana i długo i namiętnie mówili coś po niemiecku z wielkim kawałkiem białej tektury, ostatecznie wyszło że chodzi o internetową sprzedaz singla, z której na domy dziecka udało się zebrać 40.000 euro i pieniądze zostały na tym koncercie symbolicznie im właśnie przekazane)
Ever Dream czy Dead To The World zaśpiewała po swojemu i tutaj sopranu mi nie brakowało… Podobnie i co dziwne również Sacrament (z dosyć skoczną wstawką
) poszło jej naprawdę fajnie. Dobrze sprawdza się w szybkich kawałkach. Co do Wishamstera, który btw zaczyna się w zupełnie nowy sposób (jakaś orkiestra, partie Anette z taśmy itd…) i Slaying, no tak, ona w niektórych momentach krzyczy (poprzednie partie dzikiego sopranu Tarji) – ale to nie brzmi nienaturalnie! Ja się na tym nie znam, ale mi pasuje… brzmi dobrze, robi za agresywne momenty – super!
No mógłbym tak wyliczać, ale naprawdę ona sobie świetnie radzi, mam nadzieje zobaczycie to w Krakowie, bardzo fajnie bawi się na scenie, dużo więcej udziela gadkowo razem z Marco
Ani razu też nie wywaliła żadnego tekstu (w przeciwieństwie do Marco
)
Moje spostrzeżenia są więc takie, że:
Jest inaczej, oj inaczej, ale to nie znaczy że gorzej. Jest tak inaczej, że nie da się sprawiedliwie porównywać. O ile na płycie nie brakuje mi sopranu bo te piosenki pasują do Anette, tak Tarji koncertowo będzie mi brakować… Bardzo lubię klasyczny, operowy śpiew (słucham takiej muzyki samodzielnie też czasem…) Jednak sprawiedliwie Anette jest jej świetną następczynią, naprawdę czuje to co robi, widać że wszystko zaskoczyło pomiędzy nią a chłopakami i wkłada w to całe swoje serce… Cud się nie wydarzy, śpiewać klasycznym sopranem nie zacznie, ale ja nową wersję NW kupuję, z przyjemnością wybiorę się na kolejny koncert i jej posłucham.
I po tym koncercie też wiem, że dopiero byłaby masakra, jakby Tuomas z chłopakami wybrał jakąś operową śpiewaczkę w miejsce Tarji. Anette wniosła taki powiew lekkości, naturalności i energii na scenę, aż miło patrzeć. I słuchać też, jak dla mnie przynajmniej
Z innych spraw to bycie pod sceną zaobfitowało w kostkę emmpu, setlistę i bardzo fajne zdjęcia zrobione przez Elleth (które będę miał dopiero w piątek, ew. jak kiedyś tam dojdą pocztą
wtedy pochwalę się) No i to tyle na temat koncertu, potem było released party z całym zespołem, „lekko” wstawionym Marco i resztą, DPP w tle itd. Niemcy to jednak mają fajnie. Poznałem webmastera nightwish.fr (teraz patrze nawet na stronie mamy pozdrowienia
), parę osób z oficjalnego i piłem holenderskie piwo
Naprawdę fajny wieczór, szkoda że trzeba było wracać w deszczu…
A następnego dnia spotkanie z zespołem w ichnim Saturnie. Dobrze, że wybraliśmy się wcześniej, bo kolejka urosła do rozmiarów niepojętych w bardzo krótkim czasie. Tam sobie od razu zakupiłem DPP, no i wiadomo, można było się spotkać z zespołem. Bardzo mili, wszystko bez pośpiechu i oby takie coś zorganizowano u nas… Rozmowa, zdjęcia, Anette od razu nas skojarzyła (trudno nie skojarzyć JEDYNYCH ludzi pod sceną którzy zdobyli się na TAKIE szaleństwo jak skakanie w rytm piosenek i głośne śpiewanie, ojej nr. 4, ale to daaalej Deutchland)
Przepraszam, że tak chaotycznie, i że dopiero dziś, ale urwanie głowy bo wakacje już skończone i jeszcze finiszuję remont pokoju
jakieś pytania to chętnie odpowiem, z ciekawostek to Tuo ma nowe kibordy w jakże prawidłowym, fioletowym kolorze, wreszcie miałem okazję zobaczyć z bliska tego Jacka sparrowa przytwierdzonego do słupka
Chłopaki grali na starych wiosłach, scena jest poobstawiana scenografią morsko-chmurową z wielkim wahadłem na fladze zza perkusji Jukki (która też jest nowa z wahadłami na bębnach
)… no i sam nie wiem co tam jeszcze
Stary dobry Nightwish, z nową dobrą Anette bez starej dobrej Tarji… "
co do całej setlisty to:
i tak z tych numerów łamanych (że "ten" bądź "ten") był w Hamburgu Dead to The World, Amaranth, i She is My sin.
Oj naprawdę się cieszę że mogłem tam być
