Jest w mojej therionowej czołówce, w ogóle za dużo numerów ponad 9 minut to oni nie mieli:

"The Way" – 11:06
"The Siren of the Woods" – 9:55
"Via Nocturna" – 9:30
"Adulruna Rediviva" – 13:37
"Land of Canaan" - 10:32

Więcej grzechów nie pamiętam.



Ignorowane może nie, ale za często się o nich nie pisze, to fakt. Patrząc na sam poziom, to w przypadku Pink Floyd można nawet o zaniedbywaniu tego zespołu mówić.

Co do Metalliki:
tytułowy z AJFA + To Live Is to Die (oba 9:cośtam)
i więcej chyba nic (ze starych rzeczy).
A "Suicide & Redemption" to naprawdę dobry numer.



Utwór ARCYGENIALNY, dlatego też MUSI tu być. Nie wspomniałem w moim pierwszym poście tutaj, gdyż tak jakoś skojarzyłem, że o numery dłuższe niż 10 min chodzi.

_________________
https://www.musik-sammler.de/sammlung/sirivanhoe/

Tak więc... co do wymogu 9 minut to nie jest ścisła granica, ale zwykle już nawet 7-8 minutowe utwory są że to tak powiem tasiemcowate - by napisac taki utwor kompozytor musi już coś umiec...

Co do Metallicy warto wspomniec absolutnie fantastyczne i mustaine'owskie instrumentalne The Call of Ktulu (8:55) - brakuje 5 sekund ;P Ale w sumie ten zespół nie prezentuje nic ciekawszego (czy to paradoks ) na dłuższą Metę

_________________
"Jest tylko moja racja i to jest święta racja, a jeśli nie jest moja, to moja jest mojsza niż twojsza, że właśnie moja racja jest nacja najmojsza"

Też mi się tak wydaje, szczególnie, że Floydzi są chyba stosunkowo bardzo łatwo przyswajalnym zespołem. Sięgam teraz pamięcią wstecz i kojarzę, że gdy poznawałem The Dark Side of the Moon to nie miałem absolutnie żadnego styku z prog-rockiem, a krążek pokochałem z miejsca (kiedy nawet do 01011001 musiałem się przekonywać!), myślę, że podobnie z Shine on You Crazy Diamond; troszkę pod górkę The Wall i Animals. A tu często ludzie piszą o krążkach, które stanowią nie lada wyzwanie.
Co do Mety... heh, mi ostatni krążek natychmiast się spodobał - tak, tak, słyszę te popsute brzmienie gitary momentami - ale zarówno wśród moich znajomych, ale myślę też, że tutaj, został przyjęty bardzo chłodno. Próbowałem przekonać forumowiczów na zlocie do "All Nightmare Long", ale brutalnie zostałem wygwizdany .

Jeśli chodzi o same tasiemce, to ja np. widzę średni sens w pisaniu tu o takich numerach jak "A Passion Play" (ale też "The Odyssey"), bo to jest jeden utwór chyba tylko formalnie, równie dobrze można by to wydać jako kilka, a nawet kilkanaście pojedynczych numerów - i ponoć w takiej formie puszczane były w radiu. Taka wola twórcy, by numeru nie rozdzielać i słuchać w całości, ale dla mnie bardziej tasiemcowate są np "Beauty and the Beast" czy "The Gates of Delirium" - właściwie też są podzielone na jakieś części, ale całego albumu (bądź EP) sobie z tego nie wybrażam.

_________________
[o Anneke van Giersbergen]Kolejna artystka? ; P Skad onA wogole jest zNana i czy jej wokal dorownuje do znanych piosenkarek(...)
Nightwishman89

(...)skonczmy ta farse i wrócmy do normalnych metalowych tematów.
Co lepsze pieszczocha czy karwasz?
kimka

The Sins of Thy Beloved - "The Flame of Wrath" 9:49

oraz

Archive - "Again" 16:21

To takie moje dwa ulubione tasiemce, których nie zauważyłam w poprzednich postach. Dwa dość odmienne klimaty, aczkolwiek są podobnie "wielowarstwowe" i porywają mnie swoją głębią

_________________
Lepiej nic nie mówić i wydać się głupim, niż się odezwać i rozwiać wątpliwości...

No właśnie, A Passion Play. Poznawałam ten krążek właśnie w tej wersji, o której wspomina polityk - tj. rzeczywiście podzielony na kilkanaście osobnych utworów. I może dlatego, mimo płynnego przechodzenia kawałków jeden w drugi, trudno mi podchodzić do APP jako do jednego utworu - i przyznam, zdarza mi się słuchać sobie pojedynczych numerów, a nie albumu jako całości. Nie wiem, jaki dokładnie był zamysł zespołu co do formy tego albumu, jednak raczej na równi z wydanym rok wcześniej Thick as a Brick bym go nie traktowała.

_________________
If we burn our wings flying too close to the sun
If the moment of glory is over before it's begun
If the dream is won, though everything is lost
We will pay the price, but we will not count the cost

"Sikasz? Bo polityk nie."

W związku z pojawieniem się u mnie fascynacji zespołem Seventh Wonder, muszę dopisać do listy dwa utwory:

Seventh Wonder - 'The Great Escape' [30:21]
Seventh Wonder - 'Break the Silence' [9:29]

Ostatnio, siedząc z siostrą w kuchni po raz kolejny usłyszałyśmy w radiu te cudowne dźwięki imo przepięknego utworu. Już wcześniej miałam się bardziej w niego słuchać, ale zupełnie mi to wyleciało z głowy.
A mowa o wyżej już wspominanym Archive - Again
Muszę się koniecznie kiedyś zapoznać z tą grupą.

_________________
"And when our worlds
They fall apart
When the walls come tumbling in
Though we may deserve it
It will be worth it"

Bardzo cenię sobie muzyczne tasiemce, bo przedstawiają one po prostu znacznie wyższą wartość artystyczną niż takie sobie zwykłe kilkuminutowe utworki o sztampowej kompozycji Nie nudzą się tak łatwo i mają w sobie mnóstwo smaczków odkrywanych i docenianych z każdym kolejnym przesłuchaniem. Nie mam zbyt długiego stażu w słuchaniu muzyki, więc i lista nie będzie zbyt długa

Blue Foundation - Sweep (10:54)
Gatunek muzyczny nietypowy dla tego forum, ponieważ jest to elektronika z naleciałościami trip-hopu. Jednak klimatem powaliło mnie na kolana i nie wiem czy kiedykolwiek słyszałam bardziej magnetyzujące i psychodeliczne nagranie, nawet w gatunkach takich jak gothic czy doom Mistrzostwo, lirycznie też.

Draconian - The Cry Of Silence (12:42)
Wspaniałe wokale, growling, doomowy ciężar i rozdzierająca serce końcówka.

Evanescence - Eternal (7:19)
Instrumental, który urzekł mnie połączeniem gitary z melancholijnymi klawiszami, okraszony pewnym wpływem elektroniki. Szkoda że nie zostali dłużej w tych klimatach.

Nightwish - Beauty Of The Beast (10:21) Ghost Love Score (10:02)
Moje ulubione tasiemce od NW. Piękne, monumentalne, idealnie skomponowane - wszystko na swoim miejscu.

Theatre Of Tragedy - ...A Distance There Is... (8:51)
Jeden z najpiękniejszych utworów ToT wgl. Cudowny klimat i piękny pokaz uroków wokalu Liv (nieraz próbowałam sama trenować ten utwór, ale po prostu nie umiem tak wyciągać jak ona )

Tristania - December Elegy (7:31)
Niesamowite skrzypce, głos Vibeke, powalił mnie też odgłos cieknącej wody w pewnym momencie utworu

Within Temptation - Enter (7:14)
Tutaj czysto subiektywnie, ponieważ zdaję sobie sprawę że to uboga kompozycja oparta na kilku riffach i przeplataniu się w kółko tych samych partii Jednak kocham klimat tego albumu.

_________________
"My fall will be for you
My love will be in you
If you be the one to cut me
I'll bleed forever"

Ciekawą rzecz sobie uświadomiłem czytając tego posta powyżej - to, jak długi powinien być utwór, by zaliczyć go do 'tasiemców' zależy w pierwszej kolejności od (pod)gatunku, w którym dany wykonawca się obraca. Nieco ponad 7 min w przypadku Yes byłoby śmieszną granicą, a tymczasem takie Enter czy December Elegy (swoją drogą bardzo dobry numer) jak najbardziej wystarczą żeby zaliczyć te utwory do grona długich, 'tasiemcowatych' kompozycji.

_________________
https://www.musik-sammler.de/sammlung/sirivanhoe/